Page 15 - Okra magazine oktober 2020

“Hoe Rieke en Toon
mensen verbinden is
fenomenaal. Zij leren ons

ikzelf waren allebei in gevaar, waar- wat de essentie van het het is wel druk. Nooit een vrije dag.
door ook deze keer de bevalling leven is.” Ik zou Johan wel eens een dag willen
meteen moest worden ingeleid. Ik gunnen waar hij alleen kan gaan
wou niet, verzette me. Moet dit nog fietsen, maar dat gaat niet. Ook tij-
een keer, dacht ik? Maar het was vijf dens de lockdown was het erg druk.
voor twaalf. Toen is Toon geboren. zijn er 15.000 die een budget heb- Rieke en Toon zijn tien weken thuis
Toon verbleef twee maanden in het ben, de andere helft moet wachten. geweest. Tegelijk had ik super veel
ziekenhuis, en kwam, net als Rieke Wij hebben het geluk dat we voor werk voor school.”
twee jaar tevoren, op 16 december Rieke en Toon een persoonlijk assis-
thuis. 16 december is een heel tentiebudget hebben, maar we ken- Puur
belangrijke dag in ons gezin.” nen ouders die 80 jaar zijn, die heel
lang zelf voor hun kind met een “Rieke en Toon houden ons staande.
Groot verdriet beperking hebben gezorgd, en geen Altijd en overal. Ik zou ze voor geen
persoonlijk assistentiebudget geld ter wereld kunnen missen. Zij
“En dan zit je daar, met je kind, je hebben. Gestraft om hun eigen zijn puur. En van enorme betekenis
angst, je onzekerheid en je groot goedheid.” voor familie, vrienden, vrijwilligers
verdriet. Ik weet niet hoe we dat die bijspringen, kennissen. Hoe zij
allemaal doorgeworsteld hebben. Ik Vriendschap mensen verbinden, is fenomenaal.
had ook een schuldgevoel. Ik ver- en engagement troef Wat zij aan warmte en liefde kunnen
weet mezelf dat ik mijn kinderen creëren, is enorm. De liefde die zij
geen gezonde start kon geven. Mijn “Rieke en Toon zijn de oogappels uitstralen is onvoorwaardelijk. Zij
moeder speelde een gouden rol. van onze familie. En van veel vrien- beseffen ten volle hun beperking,
‘Solange,’ zei mijn mama, ‘het is ons den. Ik heb mijn boezemvrienden uit kennen ook hun opstoten van ver-
Rieke. We gaan die heel graag zien de Chiro van Ledegem en samen driet. De vraag wie ben ik en waar ik
en er heel goed voor zorgen.’ hebben Johan en ik heel veel vrien- naartoe wil, leeft ook bij hen, maar
Ze hebben dat ook gedaan. Mijn den uit KAJ. Niemand heeft ons laten ze kiezen er boven alles voor om
ouders, mijn vier broers en zussen. vallen. Ware vriendschap is er in graag te zien. Dankzij hen ontdekte
De ouders van Johan, zijn broer. goede en kwade dagen. Van zodra er ik ook de essentie van mijn leven.
iets scheelt, staan onze vrienden Wat telt is dat mijn kinderen gelukkig
Maar na Toon voelde ik me helemaal hier. We trekken ons ook op aan lot- zijn en hun plek in onze samenleving
alleen op de wereld. Ik was echt de genoten. Johan en ik zijn de trekkers hebben. Wij hebben onze dromen
wanhoop nabij, dacht dat ik nooit van KVG Grembergen, de Kristelijke voor een deel moeten laten varen,
nog gelukkig zou worden. Eva, een Vereniging voor Gehandicapten. maar Rieke en Toon leerden ons van
collega van 11.11.11, luisterde heel Tijdens de coronaperiode stuurden dag tot dag te leven en te genieten
aandachtig naar mijn zee van ver- we onze leden een persoonlijk van zoveel mooie momenten. We kij-
driet. Toen zei ze: ‘Solange, Toon, kaartje. ken niet ver vooruit. Een dokter zei
jouw kindje, is in Leuven. Je moet er We stuurden alle ouders, ook niet- eens: ‘Je moet je kinderen leren los
naartoe. Dat ventje heeft je nodig.’ Ik leden, een mailtje: ‘Ofwel is je kind laten.’ Ik zei: ‘Dokter, het zijn onze
ben er naartoe geweest. Dankzij Eva in de voorziening gebleven en mis je kinderen. We hebben van dag één
heb ik de klik gemaakt. het, ofwel zit je zeven dagen op zware zorgen gehad. Hoe moet je die
zeven met de zorg voor hem of haar. los laten?’ Wat ik thuis ook heb
Vandaag zijn we heel gelukkig om Punt is: beide zijn lastig.’ Het mailtje geleerd, is om de problemen te
Rieke en Toon. Het zijn twee onge- betekende een hart onder de riem benoemen, en niet uit de weg te
looflijke schatten van kinderen. Ze voor velen. We deden ook heel wat gaan. Geen façade, rechttoe recht-
brengen de zon binnen. We lachen dorpelbezoeken met pakketjes met aan. En dan stap voor stap een
ontzettend veel. Wat niet betekent koekjes die Els, een opvoedster, met oplossing zoeken. Ook Rieke en Toon
dat mijn verdriet wel eens heel haar leefgroep had gemaakt. Kleine maken hun verwachtingen regelma-
onverwacht de kop kan opsteken. Of dingen kunnen een groot verschil tig en duidelijk kenbaar. Het woon-
dat ik boos word, omdat de samen- maken. project dat hen toelaat zo zelfstan-
leving mensen met een beperking dig mogelijk hun eigen leven te lei-
als buitenbeentjes ziet. Ik denk aan Ik werk 70 procent, Johan werkt 80 den, vind ik heel belangrijk. Niet
de wachtlijsten en het hele systeem procent als CM-consulent. We heb- alleen voor hen, maar voor alle jon-
van budgettering. Er zijn 30.000 ben ons werk ook nodig, dat helpt geren van die leeftijd.”
mensen met een beperking. Daarvan de batterijen terug op te laden. Maar

15